ارزیابی کارآیی مدیریت تلفیقی (شیمیایی + مکانیکی) علف های هرز در ذرت (هیبرید سینگل کراس ۷۰۴)

به منظور ارزیابی کارآیی مدیریت کنترل علف های هرز مزارع ذرت هیبرید سینگل کراس 704 با روش تلفیقی مکانیکی- شیمیایی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، در تابستان 1385 در مزرعه ی تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر انجام شد. تیمارها شامل آترازین + آلاکلر، آترازین + آلاکلر + یک بار کولتیواسیون + توفوردی، آترازین + آلاکلر + دوبار کولتیواسیون، ارادیکان، ارادیکان + یک بار کولتیواسیون + توفوردی، اردیکان + دوبار کولتیواسیون + توفوردی، دوبار کولتیواسیون + توفوردی همراه با دو تیمار شاهد بدون کنترل علف هرز و کنترل کامل علف های هرز بودند. علف کش های آترازین، آلاکلر و ارادیکان به صورت پیش کاشت به کار برده شدند و علف کش توفوردی در مرحله 2 تا 5 برگی به کار رفتند. تیمارهای کولتیواسیون به ترتیب 15 و 25 روز پس از علف کش توفوردی به کار برده شدند. نتایج آزمایش نشان داد که تأثیر تیمارهای آزمایش بر روی صفات مختلف از جمله وزن خشک کل، عملکرد و اجزای عملکرد ذرت معنی دار شده است به طوری که بیشترین عملکرد دانه متعلق به تیمار t3 به میزان 11800 کیلوگرم در هکتار بوده است. این تحقیق نشان داد که روش‏های مدیریت تلفیقی جهت کنترل علف‏های هرز از روش‏های شیمیایی یا مکانیکی مناسب‏تر می‏باشد و تیمارهایی که علف کش های پیش کاشت آن‏ها دامنه وسیع‏تری از علف‏های هرز را کنترل می‏کنند، کارآیی بیشتری نسبت به سایر تیمارها دارند.